10 maja 2011
Kultura organizacyjna-kodeks etyki pracy i zachowania.
[M.Ch]
27 kwietnia 2011
Relacje klient - pracownik - szef. Metody przypadku i gra ról.
Rozwiązywaliśmy zadania"Jak zachowałbyś się w danej sytuacji?",np.:
- klient nie jest zadowolony z wykonanej usługi
- klient jest niewypłacalny
Naszym kolejnym zadaniem były scenki rozpatrujące różne sytuacje:
- upomnienie pracowników
- posiedzenie rady.
(AG)
6 kwietnia 2011
Gdzie człowiek nie może, tam foton pośle - praktyczne zastosowanie zjawiska fotoelektrycznego
Potem przedstawiliśmy wyniki naszej pracy. Na koniec zajęć przeprowadziliśmy burzę mózgów na temat pojazdu szalonego naukowca. Przy tym było śmichu co nie miara ;D
30 marca 2011
Informacja zwrona - ocena naszej oferty handlowej.
23 marca 2011
Czy lupa służy do powiększania przedmiotów? - przyrządy optyczne
Na początku zajęć jak zawsze było dużo śmiechu i radości ;P Ale przeszliśmy do konkretów.
Dziś dowiedzieliśmy jak przebiegają promienie świetlne przez lupę oraz obliczaliśmy zdolność skupiającą soczewek oka. Nauczyliśmy także naszych pierwszoklasistów obsługi mikroskopu. ;)
16 marca 2011
2 marca 2011
Skupiamy i rozszczepiamy światło - otrzymywanie obrazu przy pomocy soczewek
po przejściu przez soczewki skupiające jak i rozpraszające.
Każdy sobie jakoś dał radę choć na początku było trochę zabawnie z tym naszym rysowaniem ;)
1 lutego 2011
Czy można wierzyć własnym oczom-złudzenia optyczne
Ćwiczenie 1
Niewidzialna butelka.
Potrzebne nam były:
-gliceryna,
-szklanka,
-pusta butelka.
Przebieg doświadczenia:
1.Do szklanki wlaliśmy tyle gliceryny aby wypełniła 1/3 jej objętości.
2.Butelkę wypełnioną gliceryną włożyliśmy butelkę wypełnioną gliceryną.
Wyniki:
Gdy butelkę z gliceryną włożyliśmy do szklanki zanurzona część butelki była niewidzialna. Działo się to dlatego, iż współczynniki załamania światła są do siebie zbliżone.
Ćwiczenie 2
Olejowy przemytnik światła.
Potrzebne nam były:
-kartka ,
-kilka kropel oleju,
-latarka.
Przebieg doświadczenia:
Na kartkę wylaliśmy plamkę oleju i poświeciliśmy latarką.
Wyniki:
Zauważyć można, że strumień światła za plamką jest wyraźniejszy niż na suczej kartce. Dzieje się to dlatego, że olej wchodząc między włókna papieru małe szczelinki
"Barwne czarownie"- addytywne mieszanie barw
Potrzebne materiały:
- tektura
- nożyczki i klej
- przezroczyste folie (żółta, czerwona, niebieska)
- moneta o nominale 1 zł
Na samym początku wycięliśmy z tektury prostokąt o wymiarach 6x24 cm. Potem zgięliśmy go w dwóch miejscach, aby otrzymać trzy równe mniejsze prostokąty. Następnie na środku każdego z nich wycięliśmy koła wielkości złotówki. Z wymienionych kolorów foli wycięliśmy kwadraciki i zakleiliśmy nimi otwory w prostokątach. Na samym końcu nakładaliśmy na siebie kolory otrzymując przez to barwy pochodne. ( niebieski + żółty = zielony, niebieski + czerwony = fioletowy, czerwony + żółty = pomarańczowy).
Doświadczenie 2
Potrzebne materiały:
- 2 talerzyki tekturowe
- moneta 1 zł
- przezroczyste folie ( kolory jak w doświadczeniu 1)
- nozyczki i klej
- 2 patyczki do lodów
- klamerka
Zaczęliśmy od wycięcia w talerzykach sześciu identycznych otworów w równych odstępach. Następnie z kolorowych folii wycięliśmy sześć kwadracików ( po 2 każdego koloru), które przykleiliśmy od wewnętrznej strony talerzyków. Klamerki zamontowaliśmy jako uchwyty. Poprzez nakładanie kolorów na siebie otrzymaliśmy także barwy pochodne.
Doświadczenie 3
Potrzebne materiały:
- płyta CD
- kartka papieru
- nożyczki i klej
- szklana kulka o śr. ok. 1,5 cm
- kolorowe pisaki
Z kartki papieru wycięliśmy koło wielkości płyty. Potem namalowaliśmy na nim barwne trójkąty o wierzchołku w centrum płyty. Następnie to koło nakleiliśmy na płytę CD. Kulkę wkleilismy w otworze płyty. Zakręcając tym "bączkiem" obserwowalismy zmianę kolorów.
31 stycznia 2011
Tworzenie i prezentacja oferty handlowej
- dane kontaktowe firmy
- nazwę firmy
- adres siedziby
- NIP
- REGON
- KRS
Zaczęliśmy także tworzyć regulamin adekwatny do naszej firmy (więcej szczegółów o nim poźniej na naszym www.) A co najważniejsze stworzyliśmy naszą ofertę handlową, którą rozsyłaliśmy do innych firm symulacyjnych.
(JRy)
Ćwiczenia danej operacji i związanych z nią czynności.
(MCH)
"Światło po przejściach"- załamanie światła na granicy 2 ośrodków.
Zaczęliśmy zajęcia od wyjaśnienia, co to jest:
- -prawo Snelliusa
- -współczynnik załamania światła
- -prędkość światła
Wykonaliśmy doświadczenie takie jak "Efekt latającej monety", po czym wyjaśniliśmy sobie, że to zjawisko następuje ,ponieważ promienie odbite od monety są załamywane podczas przejścia przez granicę woda - powietrze.
Kolejne doświadczenie - "Złamana łyżeczka", udowadnia , że im większe zasolenie tym mniejszy kąt załamania.
Doświadczenie nr. 3 "Wyznaczanie współczynnika załamania światła" niestety nie udało nam się obliczyć bezwzględnego współczynnika załamani ze względu na nasze niedokładne pomiary.
(AG)
19 stycznia 2011
"Wojenne manewry fotonów" - zjawisko fotoelektryczne.
- foton
- zjawisko fotoelektryczne
- praca wyjścia
oraz odpowiedzieliśmy na pytania:
- jaka jest zależność między energią fotonua a długością fali?
- Od czego zależy ilość wybijanych fotonów?
Później przeszliśmy do doświadczeń.
5 stycznia 2011
Światło jako fala poprzeczna – polaryzacja światła
Na samym początku zajęć wyszukaliśmy pojęcia: polaryzacja światłą i prawo Brewster’a oraz zapoznaliśmy się z nimi. Następnie przeszliśmy do wykonania doświadczeń.
Pierwszym doświadczeniem było „Polaryzacja światła”.
Potrzebne materiały:
- ekran
- dwa polaryzatory
- źródło światła
Przebieg doświadczenia:
Ø Źródło światła wraz z dwoma polaryzatorami ustawiliśmy w jednej linii równolegle do siebie. Na końcu postawiliśmy ekran.
Ø Strumień światła skierowaliśmy na ten układ.
Zauważyliśmy, że przy niektórych kątach wzajemnego ustawienia polaryzatorów świto nie dociera do ekranu.
Kolejnym doświadczeniem było „ Otrzymanie światła całkowicie spolaryzowanego”
Potrzebne materiały:
- źródło światła
- szyba
- polaryzator
- ekran
Przebieg doświadczenia:
ü Ustawiliśmy szybę pod takim kątem w stosunku do strumienia światłą, aby po odbiciu od szyby światło przeszło przez polaryzator i padało na ekran.
ü Polaryzator należało ustawić tak, aby jego szczeliny były prostopadłe do powierzchni szyby
ü Delikatnie zmienialiśmy kąt padania światła na szybę tak długo, aż światło po odbiciu nie przechodziło przez polaryzator.
(JRy)